منابع انسانی یکی از سرمایه های مهم هر ملتی محسوب میشود.بدون افراد متخصص و کارآمد، حتی پیشرفته ترین و ثروتمندترین شرکت ها هم خیلی زود دچار ورشکستگی و رکود میشوند.به همین دلیل کشورهای توسعه یافته،نیروی انسانی خود را مورد توجه ویژه قرار داده و تلاش میکنند تا شرایط رشد تخصصی هر یک از آنان را نیز فراهم کنند.
کنفوسیوس در این رابطه بیان کرده است که:«اگر طرح یک ساله دارید برنج کشت کنید،اگر طرح ده ساله دارید درختان زیاد بکارید و اما اگر طرح صد ساله دارید انسان توانمند تربیت کنید.»
امروزه با روشن شدن اهمیت نیروی انسانی،سازمان های آینده نگر، استخدام و تربیت نیروی کار متخصص را در اولویت کارهای خود قرار داده اند.شرکت های بزرگ با ایجاد نظام های مدیریتی منابع انسانی و استفاده از متخصصین این حوزه،زمینه را برای رشد شخصی کارکنان و افزایش بهره وری سازمان فراهم کرده اند.
ویلیام آر تریسی، تعریف منابع انسانی را به صورت «مجموعه ای از افراد که در یک شرکت به کار مشغول اند و عملیات شرکت را در دست دارند» تعریف می کند.در حقیقت منابع انسانی یک فرد یا کارمند هر سازمان است. در واقع تعریف فوق، یک تعریف سازمانی برای بخش منابع انسانی است، در همین راستا می توان منابع انسانی را به عنوان یک تابع سازمانی تعریف نمود که با افراد و کارکنان سر و کار دارد و مسائل مربوط به آنان، اعم از نحوه پاداش دهی یا جریمه، استخدام، مدیریت عملکرد و آموزش را بر عهده دارد.